De strontpaal

Klaveren Vrouwke (Geert Schrauwen)
'De Strontpaal' dankt zijn naam aan de douaniers die de grenspaal tijdens de Eerste Wereldoorlog gebruikten om er hun behoefte achter te doen. Op 5 mei 1916 werd Geert Schrauwen, alias Klaveren Vrouwke, doodgeschoten op de plaats waar nu de grenspaal staat. Ter herinnering aan de legendarische smokkelaar uit St.Willebrord kerfde men een kruis en de letters K.V.in de arduinen grenspaal. In 1973 verdween de legendarische paal uit de bossen bij Horendonk. Een andere paal werd ter vervanging geplaatst tot onlangs de originele grenspaal weer opdook. Op 6 mei, negentig jaar nadat smokkelaar Geert Schrauwen, de dood vond aan de Nederlands/Belgische grens, kreeg de legendarische grenspaal zijn oorspronkelijke plaats terug. Oud-douaniers, kleinkinderen en achterkleinkinderen van Klaveren Vrouwke woonden de ceremonie bij. Klaveren Vrouwke, is al negentig jaar dood, maar ze leeft verder in de legende.

de strontpaal

Uniek
"Er zijn veel waarheden maar ook veel verzinsels rond deze paal en dat maakt de Strontpaal zo uniek", volgens Frans Schrauwen, burgemeester van Essen," deze paal herinnert ons aan een belangrijk stuk folklore, maar ook aan de harde werkelijkheid en de bittere armoede tijdens de Eerste Wereldoorlog." Nederlandse collega burgemeester Everaers wees er in zijn toespraak op dat smokkelen in die tijd vaak uit bittere noodzaak gedaan werd om te kunnen leven. "Maar het ging ook gepaard met stukje romantiek", aldus Everaers die zei vijf jaar geleden, toen hij burgemeester van Rucphen werd, het woord strontpaal voor het eerst gehoord te hebben. "Ik dacht toen dat het om een grap ging maar toen ik het hele verhaal hoorde werd het mij duidelijk." Puur Natuur, de volksmuziekgroep, bracht hun lied over Klaveren Vrouwke en de Strontpaal ten gehore, naast de Strontpaal en het ernaast geplaatste wachthuisje. Orgeldraaier Ed Voogd, uit Horendonk, verhoogde de stemming door op zijn orgeltje oude bekende wijsjes te spelen.

Klaveren Vrouwke
Tijdens de Eerste Wereldoorlog op 5 mei 1916 werd de legendarische smokkelaar Geert Schrauwen op 37-jarige leeftijd doodgeschoten. Omdat bij verschillende kaartspellen klaveren vrouw altijd troef was kreeg hij de schuilnaam Klaveren Vrouwke. Geert Schrauwen trok vaak vermomd als vrouw de grens over. De St.Willebrordse smokkelaar was bijzonder creatief, vooral in verkleedpartijen. Hij ging verkleed als non op bedeltocht of als pastoor op ziekenbezoek. Soms trok hij met andere smokkelaars met grote zakken op de rug over de grens. Bij de zogenaamde ontdekking werden de zakken achter gelaten. In de zakken vond de douane alleen stro, terwijl de echte smokkelwaar elders inmiddels over de grens was gebracht. Het sterkste staaltje was toch wel, dat Klaveren Vrouwke, verkleed als officier de grenswachten inspecteerde. Terwijl de grenswachten keurig in het gelid stonden en salueerden brachten handlangers van Klaveren Vrouwke de gesmokkelde goederen over de grens. Klaveren Vrouwke was niet alleen een plaag voor de douaniers maar hij maakte hun werk tot een blamage.

Grenspost

Grensincident
De jacht op de beroemde en beruchte smokkelaar werd steeds fanatieker tot hij, op Belgisch grondgebied, aan de grens in de rug werd doodgeschoten. Bevreesd voor een grensincident sleepte men het lichaam naar Nederlands grondgebied. Nederland was toen neutraal gebied terwijl België verwikkeld was in de Eerste Wereldoorlog oorlog. Het is bekend dat het lichaam versleept werd omdat toentertijd Sok van Ginneken, van den Horendonk, 'de Sok' genoemd, getuige was van het incident. In die tijd was het nog niet zo eenvoudig om de grens te passeren. De grens werd bewaakt met een draad waarop 2000 tot 5000 volt stond. Verschillende slachtoffers vonden de dood tegen deze dodendraad, ze werden geëlektrocuteerd. Van twee zusjes is bekend dat ze gescheiden door de draad, brieven en levensmiddelen aan elkaar aan het uitwisselden waren, toen een windvlaag hen naar voren duwde. Ze waren allebei op hetzelfde moment dood. Het gevaar van de dodendraad werd onderschat omdat toen nog geen 10% van de bevolking wist wat elektrische stroom was. In die tijd kende men wel gas en straatlantaarns die op petroleum licht gaven.

Bron
Wandelroute